Biotoop-oppervlaktefactor: waarvoor staat deze steeds vaker gebruikte waarde-indicator in de stadontwikkeling?
Biodiversiteit
De stad Berlijn, een pionier op dit vlak, gebruikt de biotoop-oppervlaktefactor (Biotope Area Factor = BAF) al sinds 1998 voor zijn bouwprojecten. Een enquête uitgevoerd in 2015 door het Observatoire de la biodiversité végétale (het Franse observatorium voor biodiversiteit) toont bovendien aan dat ook in Frankrijk de biotoop-oppervlaktefactor of biotoopcoëfficiënt (BAF) steeds meer wordt opgenomen in de verplichtingen voor lokale stedenbouwkundige documenten.
Wat zijn de doelstellingen en inzet van deze indicator? Hoe wordt hij berekend en hoe kan worden voldaan aan de milieuvereisten van bouwheren?
Wat is de biotoop-oppervlaktefactor of BAF?
Definitie van de biotoop-oppervlaktefactor
De biotoopcoëfficiënt bepaalt het deel van de oppervlakte dat ecologisch nuttig is (aangelegd met vegetatie of gunstig voor het ecosysteem) op de totale oppervlakte van een bepaald perceel bij een bouwproject (nieuw of renovatie). Philippe Bies, afgevaardigde van het Franse departement Bas-Rhin in 2013, zorgt hij voor “de bescherming van de natuurlijke ruimte in de stad, door de middelen die kunnen worden ingezet te combineren: bodems met vegetatie, groendaken, met vegetatie aangelegde terrassen, groene muren en gevels, waterdoorlatende bodembedekking met honingraatstructuur enzovoort.” (bron: environnement-magazine.fr).
Doelstellingen van de BAF
De biotoop-oppervlaktefactor of biotoopcoëfficiënt vastgelegd in het lokaal stedenbouwkundig plan van een gemeente laat toe om de milieukwaliteit van een project te verzekeren, door te beantwoorden aan verschillende doelstellingen:
- het microklimaat en de atmosferische hygiëne verbeteren
- de natuurlijke bodemfuncties ontwikkelen
- het regenwater laten infilteren en de grondwaterspiegel aanvullen
- een leefbare ruime voor fauna en flora voorzien en opwaarderen
Hoe wordt de biotoop-oppervlaktefactor van een project berekend?
Over het algemeen is de BAF (Biotope Area Factor) gericht op de berekening van de verhouding tussen de oppervlakte van het perceel dat nuttig is voor de natuur en de totale oppervlakte van het perceel en wordt het op de volgende manier berekend:
Biotope Area Factor (BAF) = ecologisch nuttige oppervlakte / oppervlakte van het perceel
Volgens de definitie van de stad Berlijn wordt de ecologisch nuttige oppervlakte berekend in functie van het type oppervlakte, waarbij elk type wordt vermenigvuldigd met een coëfficiënt tussen 0 en 1:
Ecologisch nuttige oppervlakte = (oppervlakte type A x coëff. A) + (oppervlakte type B x coëff. B) + … + (oppervlakte type N x coëff. N)
De berekeningsmethode voor de BAF kan variëren naargelang het bestuur. We onderscheiden bijvoorbeeld verschillende wegingen naargelang:
- het type gebouw: woonfunctie, tertiaire sector, industrie
- de aard van de constructie: renovatie of nieuwbouw
- de gebruikte technieken: halfdoorlaatbare oppervlakte, vegetatie op roosters, vegetatie in volle grond, …
De toegepaste berekeningscoëfficiënten variëren naargelang de doelstelling van de stad, of het arrondissement voor grootsteden. In elk geval is het belangrijk om de stedenbouwkundige vereisten van de gemeente na te gaan om de berekeningsmethode voor de biotoopcoëfficiënt te kunnen bepalen.
Type oppervlakte en ecologisch nuttige oppervlakte per m² (Berlijn)
OM NOG VERDER TE GAAN:
> Berekening van de BAF volgens de vereisten van de stad Berlijn
> Download de BAF-rekentool voorgesteld door LEEFMILIEU BRUSSEL
Documentatie en nuttige links
Andere actualiteit bekijken
Biodiversiteit 
Stedenbouw
Biodiversiteit